ÖZET : 4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun uyarınca çalışma izni verilmesi istemli ilk başvurunun belge eksikliği ( yabancı uyruklu şahsa ait ikamet tezkeresinin olmaması ) nedeniyle reddedilmesi halinde, yenilenen başvuru, anılan yasanın 14/d maddesine istinaden "... bir işyeri, işletme veya meslek için izin talebi reddedilen yabancının aynı işyeri, işletme veya aynı meslek için izin talebinin reddedildiği tarihten itibaren bir yıl geçmeden yeniden izin talebinde bulunamayacağının kuralı..." reddedilemez.
İstemin Özeti : Davacılardan Alman uyruklu şahsın, diğer davacı olan şirketin Türkiye'de bulunan işyerinde çalışabilmesi için 4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun uyarınca çalışma izni verilmesi istemli başvurusunun anılan Yasanın 14/d maddesi uyarınca reddi yolundaki 20.12.2005 tarih ve 76627 sayılı işlemin iptali istemiyle açtığı dava sonucunda, Ankara 11. idare Mahkemesince; 4817 sayılı Yasanın 5. maddesinde, çalışma izni başvurularının, iş piyasasındaki durum, çalışma hayatındaki gelişmeler, istihdama ilişkin sektörel ve ekonomik konjonktür değişiklikleri dikkate alınarak sonuçlandırılacağının öngörüldüğü; 14/c maddesinde, yabancının geçerli bir ikamet tezkeresinin bulunmamasının izin talebinin reddi nedenleri arasında sayıldığı; dava konusu işlemin dayanağı olan 14/d maddesinde de, bir işyeri, işletme veya meslek için izin talebi reddedilen yabancının aynı işyeri, işletme veya aynı meslek için izin talebinin reddedildiği tarihten itibaren bir yıl geçmeden yeniden izin talebinde bulunamayacağının kurala bağlandığı; buna göre Yasanın 14/d maddesinin, yalnızca ilk başvurunun, belge eksikliğinden değil, Yasanın 5. maddesinde sayılan hususlar değerlendirilerek istemin esasının incelenmesi suretiyle reddedilmesi halinde uygulanabileceği, dolayısıyla ilk izin başvurusu belge eksikliği ( yabancı uyruklu şahsa ait ikamet tezkeresinin olmaması ) nedeniyle reddedilen davacı şirketin yeni başvurusunun Yasanın 14/d maddesine istinaden reddedilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle eksik incelemeye dayalı dava konusu işlemin iptali yolunda verilen kararın, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi : Nihan Didem Çakmak
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı : Dr. Asım Özcan
Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği görüşüldü:
KARAR : İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
SONUÇ : Temyizen incelenen karar, usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile Ankara 11. idare Mahkemesinin 25.9.2007 tarih ve E:2006/507, K:2007/1359 sayılı kararının onanmasına, 18.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.